HOME | DD

Description
*Amber lekko zaniepokojona weszła do salonu. Matka mówiła, że to ma być niespodzianka, ale sam jej wysoki, podekscytowany ton głosu mówił sam za siebie. Nawet nie zdążyła zapytać się o co właściwie chodzi , gdy jej rodzicielka ćwierkająco przywitała swoją córkę*
- Amber! Jak dobrze, że jesteś, dziękuję, że przyszłaś. * odeszła od stołu na którym była rozłożona biała suknia, od razu podeszła do młodej klaczy z miarą krawiecką* Jednak dobrze pamiętała, jednak to dobrze, że już nie rośniesz dziecko. *powiedziała z wręcz przemiłym uśmiechem*
- O co właściwe chodzi? *zapytała chłodno Amber, chcąc nie dać ponieść sie jeszcze swoim emocjom. Nie trzeba było mieć umiejętnosci dedukcyjnych aby zorientować się po co jest ta suknia"
- Oj nie bądź taka naburmuszona, powinnaś się cieszyć. *napomknęła, siadajac znów przy stole rozprostowując materiał ubrania* Wiedziałam, że rodzice tego młodego arystokraty od razu sie zgodzą na wasze małżeństwo. Nawet nie wiesz jakie to będzie wspaniałe przyjęcie, a jakie źrebaki!
* do Amber właściwie mało co teraz mogło dotrzeć, cała ta paplanina obijała się o ściany jej czaszki wywołując nieprzyjemne dzwonienie. Jedyną myślą jaka mogła się przedrzeć to to, ze jej matka oszalała*

Tak nie umiem pisać po angielsku nawet po polsku mi to nie wychodzi, ale to tylko uzupełnienie do obrazka. Nie znam Amber na tykle dobrze by móc odzwierciedlić jej charakter , ale mam nadzieję, że wiadomo o co chodzi.

OC (c) Adalbertus

Description
*Amber lekko zaniepokojona weszła do salonu. Matka mówiła, że to ma być niespodzianka, ale sam jej wysoki, podekscytowany ton głosu mówił sam za siebie. Nawet nie zdążyła zapytać się o co właściwie chodzi , gdy jej rodzicielka ćwierkająco przywitała swoją córkę*
- Amber! Jak dobrze, że jesteś, dziękuję, że przyszłaś. * odeszła od stołu na którym była rozłożona biała suknia, od razu podeszła do młodej klaczy z miarą krawiecką* Jednak dobrze pamiętała, jednak to dobrze, że już nie rośniesz dziecko. *powiedziała z wręcz przemiłym uśmiechem*
- O co właściwe chodzi? *zapytała chłodno Amber, chcąc nie dać ponieść sie jeszcze swoim emocjom. Nie trzeba było mieć umiejętnosci dedukcyjnych aby zorientować się po co jest ta suknia"
- Oj nie bądź taka naburmuszona, powinnaś się cieszyć. *napomknęła, siadajac znów przy stole rozprostowując materiał ubrania* Wiedziałam, że rodzice tego młodego arystokraty od razu sie zgodzą na wasze małżeństwo. Nawet nie wiesz jakie to będzie wspaniałe przyjęcie, a jakie źrebaki!
* do Amber właściwie mało co teraz mogło dotrzeć, cała ta paplanina obijała się o ściany jej czaszki wywołując nieprzyjemne dzwonienie. Jedyną myślą jaka mogła się przedrzeć to to, ze jej matka oszalała*

Tak nie umiem pisać po angielsku nawet po polsku mi to nie wychodzi, ale to tylko uzupełnienie do obrazka. Nie znam Amber na tykle dobrze by móc odzwierciedlić jej charakter , ale mam nadzieję, że wiadomo o co chodzi.

OC (c) Adalbertus