HOME | DD

Description

ratunku rysuję same karty postaci ;w;

✦ ✦ | |  p o d s t a w o w e    i n f o r m a c j e:
Imię i nazwisko: Mortimer "Kavar" Moreau *
Data urodzenia: 8 sierpnia (Lew)
Wiek: 17
Waga | Wzrost: 73kg | 198cm
Narodowość: Kanadyjczyk (chyba)
Status krwi: ???**

*Kavar to ksywka, nadana mu przez przyjaciółkę w mugolskiej szkole. Woli przedstawiać się tak, niż pełnym imieniem, które jego zdaniem brzmi zbyt poważnie. Jego rodzice i brat zawracają się do niego raczej „Mort”, co z kolei bawi chłopaka, a żart o tym, że nie jest znowu taki martwy nigdy mu się nie nudzi :’D
** Kavar zakłada, że mieszana, ale kto wie?
✦ ✦ | |  h i s t o r i a:
Lubi | Nie lubi:

- kawę
- kruki, wrony, kawki, sroki
- czerwony
- miękkie rzeczy
- spanie pod gołym niebem, oglądanie gwiazd, ogniska
- pisanie
- wszystko, co go inspiruje
- historię – zarówno magiczną, jak i mugolską
- przesądy

- kiedy ktoś się z niego śmieje
- albo krytykuje go za bycie zbyt dramatycznym
- swojego wzrostu
- nadmiernej uwagi
- wróżbiarstwa, wszystkiego związanego z wróżeniem
- szpitali, igieł i lekarzy
Charakter:
   towarzyski | pomocny | zabawny | lojalny | odważny
   wycofany | nieasertywny | skryty | zapominalski | wymagający

     Kavar jest typowym aspołecznym ekstrawertykiem. Tak, wbrew pozorom te cechy się nie wykluczają. Chłopak uwielbia towarzystwo i właściwie nie potrafi przebywać sam, prawie zawsze stara się być gdzieś, gdzie jest chociaż jeden człowiek. Jednak nigdy nie był duszą towarzystwa – zazwyczaj siedzi raczej z boku i słucha, obserwuje, albo wyłącza się i przenosi do własnego świata, obmyślając nowe historie. Często jest zbyt nieśmiały, żeby się odezwać, ale jeśli się do niego zagada, jest bardzo uprzejmy i pomocny. Chyba, że się jest dla niego złośliwym – wtedy uruchamia mu się tryb wrednego rodzeństwa i potrafi być naprawdę chamski. Chłopak nie jest specjalnie asertywny, a jeśli się mu coś zaproponuje, prawie na pewno się zgodzi. Unika poważnych kłótni każdym kosztem. Jest wobec siebie bardzo krytyczny, prawie nigdy nie jest z siebie zadowolony, choć raczej tego nie pokazuje. Ma problem z mówieniem o swoich uczuciach, szczególnie tych negatywnych – zazwyczaj woli coś o nich napisać. Skrycie boi się, że nigdy nie znajdzie prawdziwych przyjaciół.
Biografia:
  Kavar urodził się w Kanadzie, na początku sierpnia. Był dzieckiem bardzo wyczekiwanym, ale w dość niezwykły sposób – jego matka chciała się go pozbyć jak najszybciej. Kobieta była czarownicą, obdarzoną niezwykłymi zdolnościami wróżbiarskimi, a kiedy trzecie oko coś jej podpowiadało, nie odważyła się postąpić inaczej. Od początku ciąży kobieta wiedziała, że dziecko sprowadzi na nią ogromne nieszczęście, cierpienie i śmierć – w dodatku chłopiec miał nie mieć zdolności magicznych i okazać się charłakiem. Chcąc uniknąć złej wróżby, natychmiast po urodzeniu kobieta oddała dziecko do sierocińca. Chłopiec nigdy nie poznał matki, choć kobieta zostawiła dla niego list – miał mu zostać oddany w jego osiemnaste urodziny. Niecierpliwy dzieciak dorwał się do niego mając niespełna piętnaście lat, i od tamtego czasu przechowuje list i zdjęcie matki jak swój największy skarb.

Chłopak nie spędził w sierocińcu zbyt dużo czasu – dość szybko został zaadoptowany przez młode mugolskie małżeństwo. Był rozpieszczany i bardzo kochany, żył z nimi szczęśliwie aż do lat pięciu, kiedy to po raz pierwszy zaczęły się objawiać jego magiczne zdolności – trzeba przyznać, że w dość dziwny sposób. W otoczeniu chłopaka zawsze znajdowały się kruki i wrony, gdziekolwiek szedł, kilka z nich zawsze siedziało na gałęziach, a kiedy był w domu okupowały balkon i pobliskie drzewa. Przełom nastąpił kiedy Kavar bardzo się przestraszył – usiadł na ziemi podkurczając nogi i chowając twarz w dłoniach, chcąc ukryć się przed dokuczającymi mu chłopakami, i usłyszał głośny trzepot skrzydeł – to wrony zleciały się nad jego głową, odpędzając przerażone dzieciaki. Kiedy Kavar otworzył oczy, wrony przechadzały się po ziemi jak gdyby nigdy nic, a wystraszeni koledzy pokazywali go sobie palcami. Od tamtego czasu Kavar zaczął mówić do ptaków, a one słuchały go cierpliwie, choć nigdy nie doczekał się odpowiedzi. Przestał się ich bać i bardzo polubił towarzystwo swoich skrzydlatych opiekunów.

Jednak stawało się to coraz bardziej uciążliwe dla jego opiekunów ludzkich – z czasem kruki wchodziły z nim do mieszkania, albo lądowały na masce samochodu, nie pozwalając ruszyć. Nie zdążyło upłynąć dużo czasu nim pojawiła się w ich domu nieco rozkojarzona kobieta, która z szerokim uśmiechem poinformowała ich, że chłopak jest czarodziejem. Przerażeni rodzice zdecydowanie nie byli na to gotowi i nie wiedzieli jak postąpić z dzieckiem – magia napawała ich lękiem, ale nie chcieli pozbywać się chłopca.

Opcją okazało się oddanie Kavara do nowej, magicznej rodziny. Mugolscy rodzice mieli go tam odwiedzać, ale nie musieliby się dłużej martwić wychowywaniem czarodzieja. Ostatecznie małżeństwo zgodziło się, a Kavar trafił do rodziny Moreau – kanadyjsko-szkockiego małżeństwa z synem w podobnym do Kavara wieku. Początki były trudne, ale chłopiec dość szybko przyzwyczaił się do nowego otoczenia, zwłaszcza, że wciąż mógł widywać swoich poprzednich opiekunów. Był też zafascynowany magią od samego początku, i chciał spróbować absolutnie wszystkiego. Towarzystwo przybranego brata wyszło mu na dobre – przestał być tak niepewny siebie i wrażliwy na każdy żart w swoim kierunku, nauczył się od braciszka dokuczania, stał się trochę silniejszy. Niespełna rok później rodzina odziedziczyła w spadku duży dom w Szkocji, gdzie postanowili się przeprowadzić. Wtedy też Kavar stracił kontakt z mugolskimi rodzicami, czego dotychczas bardzo żałuje.

Od kiedy zamieszkał w Szkocji, nie mógł się doczekać, aż pójdzie do Hogwartu – wydawał mu się niesamowity i fascynujący. W ramach niezgadzania się z nim, jego brat stanowczo wybrał Ilvermorny i od tamtego czasu nie ma rodzinnego spotkania bez sprzeczki o to, która szkoła jest lepsza.

Zaczynając Hogwart, chłopak był przede wszystkim podekscytowany zaklęciami, ale z czasem zrozumiał, że książki nadal interesują go o wiele bardziej. Wciąż woli poczytać niż ćwiczyć pojedynki. Polubił za to spacery po szkole i okolicy, często przypadkowo trafiając do najdziwniejszych i całkiem nieźle ukrytych miejsc. Nigdy zbyt aktywnie nie brał udziału w szkolnych wydarzeniach, ale zawsze gdzieśtam stalkował w tle.
Rodzina:

Anne Gardner - matka, czarownica-samouk, wiccanka, wróżbitka;
Margaret Martin - przybrana mugolska matka, fryzjerka
Elliot Martin - przybrany mugolski ojciec, informatyk
Jules Michelet-Moreau - przybrana magiczna matka, absolwentka Ilvermorny, Thunderbird; obecnie pisze książki kucharskie
Ernest Moreau - przybrany magiczny ojciec, absolwent Hogwartu, Ravenclaw; prowadzi badania (głównie w domu) z dziedziny transmutacji
Alexander Moreau - przybrany brat, uczeń Ilvermorny, Wampus;
Emilie Moreau - adoptowana siostrzyczka, lat 6
Pupil:

Mały lemur o imieniu Hrabina. Hrabina ma permanetnie zadziwioną minę i zawsze wygląda, jakby poważnie się nad czymś zastanawiała. Lemur jest przyjaźnie nastawiony do wszystkich zwierząt i ludzi. Lubi miękkie posłania, przez co regularnie pakuje się do pustych łóżek uczniów w ciągu dnia, albo włazi do kufrów czy szaf z ubraniami. Jest zwierzakiem uratowanym z zoo.
✦ ✦ | |  m a g i c z n e:
Różdżka:
- Długość: 15 cali
- Rodzaj drewna: Heban
- Rdzeń: wąsik Kuguchara
- Gibkość: Średnio giętka
- Dodatkowe informacje: Kavar kupił różdkę od jakiegoś dziwnie wyglądającego czarodzieja podczas odwiedzin w Kanadzie. Czarodziej utrzymywał, że należała ona do potężnej czarownicy, będącej animagiem-kotem. Ponoć zmieniła jedno swoje oko w szmaragd i umieściła go w różce, w ten sposób przenosząc tam swoją duszę.

Rok: VII

Standardowe Umiejętności Magiczne:
>Transmutacja – Powyżej Oczekiwań
>Zaklęcia - Zadowalający
>Eliksiry - Zadowalający
>Astronomia - Zadowalający
>OPCM - Zadowalający
>Zielarstwo - Okropny
>Historia magii - Wybitny

>Numerologia - Nędzny
>ONMS – Zadowalający

Przedmioty:

Historia Magii
Transmutacja
OPCM
ONMS
Zaklęcia
Astronomia
Eliksiry
Mocna strona: Historia Magii, Transmutacja
Słaba strona: Wróżbiarstwo
✦ ✦ | |  d o d a t k o w e    i n f o r m a c j e:
- kocha pisać, bardzo chciałby zostać pisarzem
- podobno musiał mieć w rodzinie olbrzyma, bo jest wysoki jak brzoza
- jego matka też miała prawie dwa metry wzrostu
- po skończeniu Hogwartu planuje spróbować dostać się na mugolski uniwersytet
- wszystkie zeszyty i dzienniki w których cokolwiek pisze, chroni zaklęciem, by nikt nie mógł ich otworzyć
- kocha quidditch, ale tylko z perspektywy kibica
- lęk wysokości yeah
- przez co naprawdę kiepsko lata na miotle
- nie ma za złe swojej matce, że go zostawiła, właściwie rozumie jej wybór
- bardzo lubi patrzeć na ładne osoby – obojętnie jakiej płci (choć czasem jego wybory mogą być dość niespodziewane, często widzi w ludziach to, czego nie widzą inni)
- powinien nosić aparat na zęby, ale tego nie robi, bo to koszmarne uczucie
- kocha kawę bardzo mocno i pije jej zdecydowanie za dużo
- pisze lewą ręką, choć jest praworęczny i wszystko inne robi prawą (np. trzyma różdżkę)
- ma słabość do małych tatuaży, sam ma kilka (le refka)
- ma potajemny crush na punkcie jednego z nauczycieli/lek (przez co za bardzo się stresuje i jej/jego przedmiot nie idzie mu najlepiej :'D)
- tablica blep

Description

ratunku rysuję same karty postaci ;w;

✦ ✦ | |  p o d s t a w o w e    i n f o r m a c j e:
Imię i nazwisko: Mortimer "Kavar" Moreau *
Data urodzenia: 8 sierpnia (Lew)
Wiek: 17
Waga | Wzrost: 73kg | 198cm
Narodowość: Kanadyjczyk (chyba)
Status krwi: ???**

*Kavar to ksywka, nadana mu przez przyjaciółkę w mugolskiej szkole. Woli przedstawiać się tak, niż pełnym imieniem, które jego zdaniem brzmi zbyt poważnie. Jego rodzice i brat zawracają się do niego raczej „Mort”, co z kolei bawi chłopaka, a żart o tym, że nie jest znowu taki martwy nigdy mu się nie nudzi :’D
** Kavar zakłada, że mieszana, ale kto wie?
✦ ✦ | |  h i s t o r i a:
Lubi | Nie lubi:

- kawę
- kruki, wrony, kawki, sroki
- czerwony
- miękkie rzeczy
- spanie pod gołym niebem, oglądanie gwiazd, ogniska
- pisanie
- wszystko, co go inspiruje
- historię – zarówno magiczną, jak i mugolską
- przesądy

- kiedy ktoś się z niego śmieje
- albo krytykuje go za bycie zbyt dramatycznym
- swojego wzrostu
- nadmiernej uwagi
- wróżbiarstwa, wszystkiego związanego z wróżeniem
- szpitali, igieł i lekarzy
Charakter:
   towarzyski | pomocny | zabawny | lojalny | odważny
   wycofany | nieasertywny | skryty | zapominalski | wymagający

     Kavar jest typowym aspołecznym ekstrawertykiem. Tak, wbrew pozorom te cechy się nie wykluczają. Chłopak uwielbia towarzystwo i właściwie nie potrafi przebywać sam, prawie zawsze stara się być gdzieś, gdzie jest chociaż jeden człowiek. Jednak nigdy nie był duszą towarzystwa – zazwyczaj siedzi raczej z boku i słucha, obserwuje, albo wyłącza się i przenosi do własnego świata, obmyślając nowe historie. Często jest zbyt nieśmiały, żeby się odezwać, ale jeśli się do niego zagada, jest bardzo uprzejmy i pomocny. Chyba, że się jest dla niego złośliwym – wtedy uruchamia mu się tryb wrednego rodzeństwa i potrafi być naprawdę chamski. Chłopak nie jest specjalnie asertywny, a jeśli się mu coś zaproponuje, prawie na pewno się zgodzi. Unika poważnych kłótni każdym kosztem. Jest wobec siebie bardzo krytyczny, prawie nigdy nie jest z siebie zadowolony, choć raczej tego nie pokazuje. Ma problem z mówieniem o swoich uczuciach, szczególnie tych negatywnych – zazwyczaj woli coś o nich napisać. Skrycie boi się, że nigdy nie znajdzie prawdziwych przyjaciół.
Biografia:
  Kavar urodził się w Kanadzie, na początku sierpnia. Był dzieckiem bardzo wyczekiwanym, ale w dość niezwykły sposób – jego matka chciała się go pozbyć jak najszybciej. Kobieta była czarownicą, obdarzoną niezwykłymi zdolnościami wróżbiarskimi, a kiedy trzecie oko coś jej podpowiadało, nie odważyła się postąpić inaczej. Od początku ciąży kobieta wiedziała, że dziecko sprowadzi na nią ogromne nieszczęście, cierpienie i śmierć – w dodatku chłopiec miał nie mieć zdolności magicznych i okazać się charłakiem. Chcąc uniknąć złej wróżby, natychmiast po urodzeniu kobieta oddała dziecko do sierocińca. Chłopiec nigdy nie poznał matki, choć kobieta zostawiła dla niego list – miał mu zostać oddany w jego osiemnaste urodziny. Niecierpliwy dzieciak dorwał się do niego mając niespełna piętnaście lat, i od tamtego czasu przechowuje list i zdjęcie matki jak swój największy skarb.

Chłopak nie spędził w sierocińcu zbyt dużo czasu – dość szybko został zaadoptowany przez młode mugolskie małżeństwo. Był rozpieszczany i bardzo kochany, żył z nimi szczęśliwie aż do lat pięciu, kiedy to po raz pierwszy zaczęły się objawiać jego magiczne zdolności – trzeba przyznać, że w dość dziwny sposób. W otoczeniu chłopaka zawsze znajdowały się kruki i wrony, gdziekolwiek szedł, kilka z nich zawsze siedziało na gałęziach, a kiedy był w domu okupowały balkon i pobliskie drzewa. Przełom nastąpił kiedy Kavar bardzo się przestraszył – usiadł na ziemi podkurczając nogi i chowając twarz w dłoniach, chcąc ukryć się przed dokuczającymi mu chłopakami, i usłyszał głośny trzepot skrzydeł – to wrony zleciały się nad jego głową, odpędzając przerażone dzieciaki. Kiedy Kavar otworzył oczy, wrony przechadzały się po ziemi jak gdyby nigdy nic, a wystraszeni koledzy pokazywali go sobie palcami. Od tamtego czasu Kavar zaczął mówić do ptaków, a one słuchały go cierpliwie, choć nigdy nie doczekał się odpowiedzi. Przestał się ich bać i bardzo polubił towarzystwo swoich skrzydlatych opiekunów.

Jednak stawało się to coraz bardziej uciążliwe dla jego opiekunów ludzkich – z czasem kruki wchodziły z nim do mieszkania, albo lądowały na masce samochodu, nie pozwalając ruszyć. Nie zdążyło upłynąć dużo czasu nim pojawiła się w ich domu nieco rozkojarzona kobieta, która z szerokim uśmiechem poinformowała ich, że chłopak jest czarodziejem. Przerażeni rodzice zdecydowanie nie byli na to gotowi i nie wiedzieli jak postąpić z dzieckiem – magia napawała ich lękiem, ale nie chcieli pozbywać się chłopca.

Opcją okazało się oddanie Kavara do nowej, magicznej rodziny. Mugolscy rodzice mieli go tam odwiedzać, ale nie musieliby się dłużej martwić wychowywaniem czarodzieja. Ostatecznie małżeństwo zgodziło się, a Kavar trafił do rodziny Moreau – kanadyjsko-szkockiego małżeństwa z synem w podobnym do Kavara wieku. Początki były trudne, ale chłopiec dość szybko przyzwyczaił się do nowego otoczenia, zwłaszcza, że wciąż mógł widywać swoich poprzednich opiekunów. Był też zafascynowany magią od samego początku, i chciał spróbować absolutnie wszystkiego. Towarzystwo przybranego brata wyszło mu na dobre – przestał być tak niepewny siebie i wrażliwy na każdy żart w swoim kierunku, nauczył się od braciszka dokuczania, stał się trochę silniejszy. Niespełna rok później rodzina odziedziczyła w spadku duży dom w Szkocji, gdzie postanowili się przeprowadzić. Wtedy też Kavar stracił kontakt z mugolskimi rodzicami, czego dotychczas bardzo żałuje.

Od kiedy zamieszkał w Szkocji, nie mógł się doczekać, aż pójdzie do Hogwartu – wydawał mu się niesamowity i fascynujący. W ramach niezgadzania się z nim, jego brat stanowczo wybrał Ilvermorny i od tamtego czasu nie ma rodzinnego spotkania bez sprzeczki o to, która szkoła jest lepsza.

Zaczynając Hogwart, chłopak był przede wszystkim podekscytowany zaklęciami, ale z czasem zrozumiał, że książki nadal interesują go o wiele bardziej. Wciąż woli poczytać niż ćwiczyć pojedynki. Polubił za to spacery po szkole i okolicy, często przypadkowo trafiając do najdziwniejszych i całkiem nieźle ukrytych miejsc. Nigdy zbyt aktywnie nie brał udziału w szkolnych wydarzeniach, ale zawsze gdzieśtam stalkował w tle.
Rodzina:

Anne Gardner - matka, czarownica-samouk, wiccanka, wróżbitka;
Margaret Martin - przybrana mugolska matka, fryzjerka
Elliot Martin - przybrany mugolski ojciec, informatyk
Jules Michelet-Moreau - przybrana magiczna matka, absolwentka Ilvermorny, Thunderbird; obecnie pisze książki kucharskie
Ernest Moreau - przybrany magiczny ojciec, absolwent Hogwartu, Ravenclaw; prowadzi badania (głównie w domu) z dziedziny transmutacji
Alexander Moreau - przybrany brat, uczeń Ilvermorny, Wampus;
Emilie Moreau - adoptowana siostrzyczka, lat 6
Pupil:

Mały lemur o imieniu Hrabina. Hrabina ma permanetnie zadziwioną minę i zawsze wygląda, jakby poważnie się nad czymś zastanawiała. Lemur jest przyjaźnie nastawiony do wszystkich zwierząt i ludzi. Lubi miękkie posłania, przez co regularnie pakuje się do pustych łóżek uczniów w ciągu dnia, albo włazi do kufrów czy szaf z ubraniami. Jest zwierzakiem uratowanym z zoo.
✦ ✦ | |  m a g i c z n e:
Różdżka:
- Długość: 15 cali
- Rodzaj drewna: Heban
- Rdzeń: wąsik Kuguchara
- Gibkość: Średnio giętka
- Dodatkowe informacje: Kavar kupił różdkę od jakiegoś dziwnie wyglądającego czarodzieja podczas odwiedzin w Kanadzie. Czarodziej utrzymywał, że należała ona do potężnej czarownicy, będącej animagiem-kotem. Ponoć zmieniła jedno swoje oko w szmaragd i umieściła go w różce, w ten sposób przenosząc tam swoją duszę.

Rok: VII

Standardowe Umiejętności Magiczne:
>Transmutacja – Powyżej Oczekiwań
>Zaklęcia - Zadowalający
>Eliksiry - Zadowalający
>Astronomia - Zadowalający
>OPCM - Zadowalający
>Zielarstwo - Okropny
>Historia magii - Wybitny

>Numerologia - Nędzny
>ONMS – Zadowalający

Przedmioty:

Historia Magii
Transmutacja
OPCM
ONMS
Zaklęcia
Astronomia
Eliksiry
Mocna strona: Historia Magii, Transmutacja
Słaba strona: Wróżbiarstwo
✦ ✦ | |  d o d a t k o w e    i n f o r m a c j e:
- kocha pisać, bardzo chciałby zostać pisarzem
- podobno musiał mieć w rodzinie olbrzyma, bo jest wysoki jak brzoza
- jego matka też miała prawie dwa metry wzrostu
- po skończeniu Hogwartu planuje spróbować dostać się na mugolski uniwersytet
- wszystkie zeszyty i dzienniki w których cokolwiek pisze, chroni zaklęciem, by nikt nie mógł ich otworzyć
- kocha quidditch, ale tylko z perspektywy kibica
- lęk wysokości yeah
- przez co naprawdę kiepsko lata na miotle
- nie ma za złe swojej matce, że go zostawiła, właściwie rozumie jej wybór
- bardzo lubi patrzeć na ładne osoby – obojętnie jakiej płci (choć czasem jego wybory mogą być dość niespodziewane, często widzi w ludziach to, czego nie widzą inni)
- powinien nosić aparat na zęby, ale tego nie robi, bo to koszmarne uczucie
- kocha kawę bardzo mocno i pije jej zdecydowanie za dużo
- pisze lewą ręką, choć jest praworęczny i wszystko inne robi prawą (np. trzyma różdżkę)
- ma słabość do małych tatuaży, sam ma kilka (le refka)
- ma potajemny crush na punkcie jednego z nauczycieli/lek (przez co za bardzo się stresuje i jej/jego przedmiot nie idzie mu najlepiej :'D)
- tablica blep